Çizgiler hayatın her yerinde… 

Yollar, şeritler, evler, peş peşe dizilmiş taşlar bile şeritleri oluşturuyor.  

İnsan gözü, insan beyni bu çizgileri takip etmeye kodlanmıştır. O halde fotoğraflarımızda yönlendirici çizgileri neden kullanmayalım? 

Az önce söylediğim gibi, insan gözü, insan beyni çizgileri takip etmeye kodlanmış. Fotoğrafta bir yol varsa göz otomatikman yolun sonunu arıyor. Öyleyse biz, çizgilerin bizi, çizgilerin gözümüzü götürdüğü yere ana konumuzu yani ilgi merkezimizi yerleştirirsek aslında yönlendirici çizgileri çok doğru bir şekilde kullanmış sayılırız. Bunu nasıl yapabiliriz hadi bir bakalım… 

Fotoğrafta yönlendirici çizgiler, eğer bizi belli bir noktadan alıp belli bir noktaya taşıyarak, ilgi merkezine götürüyorsa, amacına ulaşmıştır. Ancak, yönlendirici çizgiler bizi fotoğrafın içinde dolaştırıyor fakat ilgi merkezine götürmüyorsa bu sadece fotoğrafın içinde gözümüzün gezinmesini sağlar. Örneği şimdi inceleyelim: 

Diğer taraftan, yönlendirici çizgiler bizi bir noktadan bir noktaya taşırken, ilgi merkezi çizginin üzerinde, kenarında, köşesinde bir yerdeyse yani hedefimize ulaşmadan izleyicinin gözüne takılıyorsa, bu durumda kompozisyon açısından yine bizi amacımıza ulaştırmakla birlikte izleiycide bir bitmemişlik, yarım kalmışlık hissi uyandırır ve göz çizgilerin götürdüğü yere kadar mutlaka gider. Elbette göz yönlendirici çizgilerin ulaştığı noktayı bulup tekrar ilgi merkezine dönecektir. İyi tarafından bakarsak, göz fotoğraf içerisinde dolaşmış olacaktır. Ama diğer taraftan bu durum ilgi merkezinden gözün uzaklaşması anlamına gelir ki fotoğrafta çok istediğimiz bir şey olmasa gerek. Haydi örneklere bakalım: 

Gördüğünüz gibi yönlendirici çizgiler, fotoğrafa önemli ölçüde güç katan şeyler. Yönlendirici çizgileri doğru şekilde kullandığımız andan itibaren fotoğraflarımızda izleyicinin gözünü dilediğimiz gibi yönlendirerek ilgi merkezine taşıyabiliriz.  

O halde, yönlendirici çizgiler bizi bir hedefe götürüyor ve o hedef noktada ilgi merkezini buluyorsa en ideal kullanım budur.  

Yönlendirici çizgiler, hedefe doğru giderken yol üzerinde ilgi merkezi ile buluşuyorsa bu da kompozisyonda kullanılabilecek bir şeydir ancak şunu unutmayalım ki göz her zaman çizginin sonunu merak eder. 

Fakat yönlendirici çizgilerin hedefe ulaştığı noktada herhangi bir şey bulunmaması, ilgi merkezinin orada olmaması fotoğrafta boşluk, yarım kalmışlık, ilgi merkezi eksikliği hissi uyandırır. Bu da fotoğrafın gücünü yitirmesine yol açar.